Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ
Κοιμηθείτε Αδέρφια,
ΤΑΣΟΥ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ
Κοιμηθείτε, αδέρφια.
Σ’ όποιο χώμα κι αν πέσατε
θ’ ακούτε τώρα τα πλατιά βήματα των συντρόφων σας
που προχωράνε σ’ όλη τη γη
θ’ ακούτε να τραγουδάνε τα πελώρια τραγούδια που ΄χατε
κάποτε κι εσείς τραγουδήσει
που οι ήχοι τους ανεβαίνουν και κατεβαίνουν και πηγαίνουν
κι έρχονται
σαν τις μεγάλες αναπνοές του ανέμου πάνω από απέραντα
χωράφια με στάχυα.
Θα τ’ακούτε, σαν καταιγίδα τώρα, να τραγουδιώνται απ’
όλους τους λαούς μαζί.
Και με τα δυνατά σας χέρια μες απ’το χώμα.
Θα υποβαστάζετε τον κόσμο……
……………………………………………………
Με αυτό το ποίημα αποτίουμε ελάχιστο φόρο τιμής στο μεγαλειώδες φρόνημα των εξεγερθέντων φοιτητών του Πολυτεχνείου απέναντι στο καθεστώς της Χούντας των Συνταγματαρχών το Νοέμβριο του 1973.
ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ…και μας εμπνέει ως διαχρονικό σύμβολο Δημοκρατίας, Ελευθερίας και Ενότητας!!
Δεν είναι απλά μια ιστορική επέτειος, αλλά μια παρακαταθήκη που έχουμε δημοκρατικό χρέος και ιστορική ευθύνη να διαφυλάξουμε ευλαβικά όλοι μας, βαδίζοντας ενωμένοι, με τα χέρια της καρδιάς, της αλληλεγγύης, της σύμπνοιας και του αγώνα, απέναντι στις ” άλλου είδους” ανελευθερίες των καιρών μας, συγκαλυμμένες αυτήν τη φορά με τη λεοντή ….της “δήθεν” ελευθερίας!!!
……πρόφτασε να κερδίσεις πίσω τα χαμένα σου όνειρα, να κερδίσεις τη ΖΩΗ!!!